
काठमाडौं – नेपालमा उदाउँदै गरेका कतिपय नयाँ राजनीतिक दलका नेताहरू सामाजिक सञ्जालमा अत्यधिक सक्रिय हुँदै आएका छन्। परम्परागत संरचना र संगठनात्मक प्रक्रियालाई छाडेर, उनीहरूले आगामी निर्वाचनमा टिकट वितरणको संकेत पनि फेसबुक, ट्युटर वा टिकटकजस्ता माध्यममै दिन थालेका छन्। “अमुक व्यक्तिलाई टिकट दिनेछौँ” भन्ने घोषणा नै सार्वजनिक पोस्ट वा लाइभमार्फत गर्न थालिएको देखिन्छ।
यो देख्दा नेपालको राजनीतिमा ‘डन्बास–डिजिटल’ नेतृत्वको उदय भएको अनुभूति हुन्छ—जहाँ पार्टीभित्रको छलफलभन्दा पनि टिप्पणी, लाइक र फ्यान–फलोइङको आधारमा निर्णय हुने प्रवृत्ति बढ्दै गएको छ।
डिजिटल लोकप्रियता कि संगठनहीनता?सामाजिक सञ्जालमा सक्रिय रहनु आधुनिक राजनीतिक शैलीको एउटा आवश्यक हिस्सा भने अवश्य हो। तर टिकटजस्तो संवेदनशील निर्णयलाई पनि ‘अन्लाइन घोषणा’ मा सीमित गर्नु धेरै विश्लेषकहरूका अनुसार संगठनात्मक कमजोरीको संकेत मानिन्छ।
दलभित्र अनुशासन तथा आन्तरिक लोकतन्त्र बन्नुपर्छ उम्मेदवार छनोटका लागि स्पष्ट मापदण्ड चाहिन्छ।स्थानीय संरचनाको सुझाव र जनमत आवश्यक पर्छ।
लोकप्रियतामा आधारित नेताहरूको ‘शो म्यान्सिप’ नयाँ दलका केही नेताहरूले आफूलाई अत्यन्तै आधुनिक, खुला र ‘युवा–मैत्री’ देखाउने प्रयत्न गर्छन्। सामाजिक सञ्जालमै टिकट दिन सक्छौँ भन्ने उनीहरूको शैलीले उनीहरूलाई छिटो चर्चामा ल्याए पनि प्रश्नचिन्हहरू भने प्रशस्त जन्माएको छ।
टिकट वितरण एल्गोरिदम र भ्यू काउन्टरमा सीमित हुनुपर्छ?के यसले पार्टीभित्र आन्तरिक असन्तुष्टि जन्माउँदैन? यस प्रकारको शैलीले लोकप्रियता–केन्द्रित राजनीति त बलियो बनाउँछ, तर नीतिगत स्पष्टता र संगठनिक दिगोपनामा कमजोरी ल्याउन सक्छ।
युवा पुस्तासँग संवेदनशील, तर व्यवहारमा चुनौती सामाजिक सञ्जालमै टिकट दिन सकिन्छ भन्ने धारणा युवालाई आकर्षित गर्ने रणनीति पनि हुन सक्छ।युवाहरू डिजिटल माध्यममा सक्रिय छन्, र नेताहरूले उनीहरूलाई ‘सीधा सम्वाद’ को अनुभूति दिन सक्छन्। तर नेतृत्वको परिपक्वता भने केवल ‘पोस्ट’ ले होइन, वास्तविक संगठन र कामले प्रमाणित हुन्छ।
डिजिटल शैली राम्रो, तर निर्णय प्रक्रियामा गम्भीरता आवश्यकनेपालमा नयाँ राजनीतिक दलहरूको उदय सकारात्मक संकेत हो। परिवर्तन चाहने जनताका लागि विकल्प बढ्नु राम्रो कुरा हो। तर टिकट वितरण जस्तो राजनीतिक निर्णय सामाजिक सञ्जालको ‘फ्लो–ट्रेन्ड’ मा आधारित हुनु भने लोकतान्त्रिक प्रक्रियाको गम्भीरता घटाउने अभ्यास बन्न सक्छ।