लाभा जस्तै छु ज्वालामुखिको
प्रचण्ड छु गृष्म झैं
पातलो छु धार झैं तलबारको
तिख्खो छु तिर जस्तै धनुषबाणको
रातो छु फलाम भन्दा अंगारको
खै किन ?
म सक्दिन् सुन्न चिच्हाट
सोसित स्वरहरु
म सक्दिन हेर्न ती
अाकासे छत झुपडाहरु
ठालु भनौदाहरु को
अक्कड ह्रास को लब्ज
म देखि किन सहन सक्दिन…
देख्दा..
पाईला मेट्ने परिबृद्दि
बलेको अागो ताप्ने देखि
अालो पोत्न खोज्ने देखि
अाफ्नै गोरुको बाह्र टक्के शीत
कान नछामेर काग लगारने सित
अस्त्र बन्न मन लाग्छ
ब्रम्हा जस्तो
चिर्को बनु जस्तो लाग्छ
जेठमासे बेकाबु मौसम जस्तो
भुडी बादका थाप्लेहरुमा
बज्र भएर बज्रिन मन लाग्छ
खै किन ?
म सक्दिन् सुन्न चिच्हाट
सोसित स्वरहरु
म सक्दिन हेर्न ती
अाकासे छत झुपडाहरु
ठालु भनौदाहरु को
अक्कड ह्रास को लब्ज
म देखि किन सहन सक्दिन…!!!