मुक्तक – १

सेताम्मे थिए म तिम्लाई कात्रोमा लाने बेला
आँशु संगै पीडाको पोको गास खाने बेला
लुटेर लग्यौ सबै घृणित र अलच्छीनी भाछु अचेल
स्वार्थी रैछौ खोस्यौ सिन्दुर नी आफु जाने बेला।

मुक्तक – २

जवानीले बैंश छल्किएको बेला
लोभी ती भवरा पल्किएको बेला
सम्हालेर राख अधरको प्यास भन्यौ
तिर्खाएर प्यासी ढल्किएको बेला।।

मुक्तक – ३

दुख पछी सुख आउछ मान्छे कीन मान्दैन
गुणको बदला गुण दिन मान्छे किन ठान्दैन
भर्न पाए पोल्टो भर्छ आफ्नै अरुलाई मारेर
बेरिनू पर्छ भोली कात्रोमा मान्छे कीन जान्दैन।।।

मुक्तक – ४

एकान्तमा जिउने अब बानी परिसक्यो
जिन्दगानी मेरो अब कहानी बनीसक्यो
भन्छौ तिमी खेल्नु पर्छ उमंगको छालमा
मेरो त हेरन अब जवानी मरीसक्यो।।।।

– बिनु घले
सिम्ता गाउँपालिका – ९ खानीखोला, सुर्खेत।