गजल
जसरी पोखरीको पानी धारासम्म पुग्यो!
चोटमुटुमा लाग्यो आशु आखा सम्म पुग्यो।
भोक भन्दा मृत्यु सजिलो छ भन्ने भ्रम छर्न,
फेरि चारो बोकेर बल्छी माछा सम्म पुग्यो।
यसपाली छोरो बाकसमा पनि नफर्किने भो,
यो कस्तो भयानक खबर आमा सम्म पुग्यो।
सन्तानको खुट्टामा चप्पल जोहो गर्ने क्रममा,
बाको पैताला कयौं पटक काडा सम्म पुग्यो।
ए हेर त ,दुनियाँ जलाउन सक्ने त्यो घाम पनि,
अस्थाउनै पर्ने रहेछ उदाएपछी डाडासम्म पुग्यो।
हरि प्रकाश भण्डारी
बर्दिया