– तपिकुमार सिंह ठकुरी
सात रंगको सुर तिमि
पूर्णिमाको जून,
कोइलि हौकि बनमा बज्ने
बाँसुरीको धून…
लालै लाल भइ भरिएको
अोठ भरी लालि,
अाँखा नझिम्काइ हेरिरहूँ
लाग्छ तिम्लाई खालि…
मृग नयन नजर तिनि
जब लाउछौ मलाई,
यौवान साँचि राखि रछ्यौ
दिने भनि कोलाइ…
गुराँस पनि झुक्छ होला
तिम्रो तिम्रो रुप देखि,
पंख फिजाइ नाँच्ने मजूर
झाड्न छाड्छ सुखि…
शीषिरको प्याउलि तिमि
पाखा भरि फुलेकि,
प्याउलि देखि भवराले अन्त
जाने बाटो भुलेकि…
सुनको जस्तो रंग तिम्रो
सिसाको झै अंग,
त्यही रुपमा लठ्ठीएर
कति हुन्छन् दंग…।।