ए ! जून ! तिमी नि ! मुस्कुराउँदै आऊ अब,
काला, ती बादलमा, ज्योति छाऊ अब !
चम्किएर लाखौँ तारा, धरतीमा के भो ?
को महल चढ्ने, केवल त्यही दाउ अब !
पारी चकनाचुर सपना, उड्दै चीलहरु !
हुँदैनन् निको, उत्पीडनका घाउ अब !
“साइलेन्ट किलर”न हुन, हाम्रा धरोहर !
बन्दैछन् कोरोना,क्यान्सरका बाउ अब !
उठ, हटाऊँ कालो बादल, ए ! जून तिमी !
निष्पट्ट ती विचारमा,ज्योति छाऊ अब !
बगिरहेछ युग, इन्द्रावती झैँ भाव बोकी !
अबोला ! छोड मोल्न, सामन्त पाउ अब !
चढाउन परे, चढाऊ बरु, आहुती जीवन !
फाटे मन, विभेदले, सद्भाव छाऊ अब !!
✍️- महिमा शर्मा
ललितपुर